Five 'Louis cz.1'

Obudziłam się na miękkiej poduszce, pod ciepłą kołdrą. Otworzyłam oczy i ... to nie było moje łóżko. Zerwałam się z niego i natychmiast tego pożałowałam. Zakręciło mi się w głowie i mało co nie upadłam. Rozejrzałam się po pokoju. Hotel ? Nie, zbyt wiele osobistych rzeczy. Przeniosłam wzrok na łóżko. Dopiero teraz zauważyłam, że na łóżku leży jakiś chłopak. Automatycznie spojrzałam na siebie. Byłam w ciuchach. Czyli noc była spokojna. "Dlaczego ja wczoraj tyle wypiłam ? " pomyślałam. A no tak impreza urodzinowa [I.P.]. Ale trzeba było aż tak szaleć ? Raczej nie. Ale cóż. Było, minęło. Założyłam buty leżące obok łóżka i wzięłam do ręki swoją torebkę leżącą na szafce nocnej. Jak mogłam najciszej ruszyłam w stronę drzwi. W chwili gdy ty złapałam za klamkę, ktoś załapał mnie w pasie.

-Gdzie się wybierasz ? - spytał głos.

-Do domu - odparłam.

Gdy się odwróciłam byłam w objęciach Louisa.

-Przepraszam ale ja nic nie pamiętam z wczorajszej nocy - westchnęłam.

-Serio ? Takiej nocy nie da się zapomnieć.

-Czy my ... ?

-Nie.

-To co mnie straszysz ?

-Noooo ale ja nie powiedziałem, że spaliśmy ze sobą.

-Ale nie spaliśmy ?

-Tak ale nie w takim znaczeniu.

Przyjrzałam mu się a on się uśmiechnął. Miał na sobie bokserki, tylko bokserki. Za to ja szorty i bluzkę na ramiączkach.

-Niezręcznie się czuję.

-Och, wczoraj czułaś się mniej niezręcznie, bo tańczyłaś na róże.

-Naprawdę ?

-Nieee ale fajnie by było.

-Błagam cię przestań mnie straszyć i powiedz mi co ja wczoraj robiłam i dlaczego obudziłam się w twoim łóżku.

Siedliśmy na łóżku a Louis opowiedział mi cały wczorajszy wieczór. Wyglądało to mniej więcej tak, że cały wieczór się do siebie przystawialiśmy a w nocy nawet całowaliśmy. Ale ponieważ ta historia była z perspektywy Tomlinsona byłam pewna, że niektóre fragmenty zostały podkoloryzowane.

-I dlatego, że ledwo chodziłaś i nie pamiętałaś gdzie mieszkasz przywiozłem cię do siebie. Znaczy zamówiłem taksówkę, bo sam trochę piłem ale nie tyle co ty - zakończył.

Westchnęłam.

-Przepraszam. Za kłopot.

-Ale jakim ładnym ty jesteś kłopotem - przysunął się do mnie.

-Przestań - zarumieniłam się. - Dziękuję i przepraszam jeszcze raz.

Wstałam i ruszyłam do drzwi. Chłopak ponownie mnie zatrzymał.

-Czekaj. Nie dałaś mi swojego numeru.

-A po co ci ? Lubisz opiekować się zapitymi dziewczynami ?

-Tylko tobą - zaśmiał się.

-Która godzina ? - zignorowałam wcześniejszą wypowiedź.

-Dziesiąta.

-Co ? O kurde. Moja przyjaciółka pewnie się o mnie martwi.

-Ładna blondynka, kręcone włosy, szare oczy, mniej więcej metr siedemdziesiąt wzrostu ?

-A skąd ty to ... ?

-Chodź - nałożył spodnie i koszulkę po czym załapał mnie za nadgarstek i po cichu wyprowadził z pokoju. Ruszyliśmy korytarzem. Gdy doszliśmy do brązowych drzwi na jego końcu Louis delikatnie nacisnął klamkę. Weszliśmy do czarno - czerwonego pokoju. Na środku, pod ścianą stało łóżko. Na nim spał Zayn Malik a osobą wtuloną w niego była ... moja przyjaciółka. Spała spokojnie co było nowością, bo przez ostatni tydzień co noc miała koszmary. Po cichu wyszliśmy z pokoju a Lou zamknął drzwi. Wróciliśmy do jego pokoju.

-I co dalej się gdzieś śpieszysz ?

-Taaaak ....

-Gdzie ?

-Do ... do pracy.

-Ach tak ?

-Nom.

-Mogłabyś znaleźć lepszą wymówkę.

-Daj mi pomyśleć i zaraz coś wymyślę -zaśmiałam się.

-Słodka jesteś.

-Prosiłam, przestań.

-Ale co ?

-Nie komplementuj mnie.

-Dlaczego ?

-Bo nie.

-Dlaczego mam ci nie mówić, że jesteś ładna jak jesteś ?

-Bo nie jestem.

-Czy ty siebie słyszysz ?

-Tak.

 -To nie gadaj głupot - podszedł i mnie przytulił.

Spojrzał mi w oczy i wiedziałam co się stanie. Louis delikatnie musnął mnie ustami. Odsunęłam się od niego.

-Coś się stało ? - spytał zaniepokojony.

-Nie wszystko w porządku, tylko ja ... ja cię nie znam, znaczy dopiero cię poznałam i ... ja nie całuję osób, których nie znam.

-Ach, czyli to o to chodzi ? To teraz oficjalnie zapraszam cię na pierwszą randkę, która odbędzie się za piętnaście minut, na dole w mojej kuchni - odparł rzeczowym tonem.

Zaśmiałam się.

-Ja idę na dół robić śniadanie a ty masz piętnaście minut dla siebie - odparł.

-To pójdę do łazienki tylko powiedz mi gdzie to jest.

Chłopak podał mi "namiary" na łazienkę. Wzięłam szybki prysznic i po dziesięciu minutach byłam już gotowa. Zaczęłam schodzić po schodach i chwilę potem byłam już w kuchni gdzie roznosił się cudowny zapach naleśników i kawy.

-Ale pachnie - westchnęłam na widok kucharza.

-Dziękuję - odparł zrzucając naleśnika na talerz. - To ostatni. A teraz bierzmy się do jedzenia zanim Niall poczuje śniadanie.

Wziął dwa talerze z jedzeniem i postawił na stole. Sięgnął do szafki po dwa kubki i wyjął mleko z lodówki. Siadł przed talerzem i spojrzał na mniie.

-A ty masz zamiar jeść na odległość ?

-Nie.

-To siadaj.

Wykonałam jego polecenie.

-Czego nie jesz ? Nie jesteś głodna ? Nie lubisz naleśników ?

-Nie tylko ... dlaczego to robisz ?

-Dlaczego jem ? Zazwyczaj, bo jestem głodny - odpowiedział przeżuwając kawałek.

-Nie, nie o to mi chodzi - zaśmiałam się.

-Tylko o co ? Nie, nie dodałem żadnej trucizny. Patrz jem i żyję. Spróbuj.

Wzięłam widelec do ręki,odkroiłam kawałek i zjadłam.

-I jak ?

-Louis, to jest przepyszne.

-Dziękuję. Chcesz coś do tego Nutelli, dżemu, bitej śmietany ?

-Nie takie są boskie. Niezły z ciebie kucharz.

-Wiem. A teraz jedz.

Po posiłku na który nie zdążył Niall, Lou pozmywał talerze. Nikt inny jeszcze nie wstał. Siedziałam na stołku i popijałam kawę. Tommo podszedł do mnie i przytulił.

-Teraz zasługuję na buziaka ?

-Na takiego małego - cmoknęłam go w policzek ale on wykorzystał tę sytuację i przekręcił głowę tak, że nasze usta się zetknęły.

Zaczął mnie namiętnie całować. I znów przerwałam pocałunek.

-Co ? Nie całujesz się na pierwszych randach ?

-A to była randka ?

-Już ci mówiłem.

-Aha to jak to była randka to zasługujesz na lepszego całusa.

Przysunęłam się do niego i wpiłam w jego usta. Uśmiechnął się przez pocałunek. Zarzuciłam mu ręce na szyję.

-Dziękuję za pyszne śniadanie.

-Dziękuję za cudowny pocałunek. Może jutro też do nas wpadniesz ? Zrobię ci obiad.

-Ale wiesz, że jak chcesz buziaka to wystarczy poprosić ?

-Tak ? Uff ... czyli nie muszę już robić obiadu. Mogę ... ?

Pocałował mnie delikatnie a ja wplotłam palce w jego włosy.

-To może pójdziemy do kina - spytał nie przerywając.

-Moglibyśmy - odparłam namiętniej całując Louis'a.

No dziewczyny, gdzie jesteście ? Już 3 dzień z rzędu imaginy dodaję ja ;) I jak wam się podoba ? Kiedy go pisałam pomyślałam, że mogłabym napisać (i to z chęcią) drugą część. Jak wam się podoba ten ? Chcecie 2 część ?
A i mam prośbę. Jeżeli jakiś mój imagin będzie wam się podobał i poczujecie, że urwałam go a chcecie znać zakończenie to piszcie. Bo sama nie wiem jak wam się podobają i kiedy je zakańczać.

Proszę o opinię ;*

Love <3